Każda osobowość jest wyjątkowa. W niektórych jednak przypadkach sposób myślenia i zachowania może być destrukcyjny zarówno dla innych, jak i dla osoby zaburzeniem.
Osoby z antyspołecznym zaburzeniem osobowości (ASPD) to coraz częściej diagnozowane jednostki chorobowe. Ich stan zdrowia psychicznego oparty jest na manipulacji i naruszania praw innych ludzi.
Rozpoznanie i cechy charakterystyczne dla zaburzenia ASPD
Zaburzenie osobowości dyssocjalnej nie jest formalnie diagnozowane w wieku młodzieńczym lub dorosłym. Jednak zaburzenie często zaczyna się we wczesnym okresie, zwykle do 8 roku życia. Stałymi elementami współistniejącymi tego zaburzenia są:
- Niestabilne relacje międzyludzkie.
- Lekceważenie konsekwencji ich zachowania.
- Nieumiejętność uczenia się z doświadczenia.
- Egocentryzm.
- Lekceważenie uczuć innych.
- Szeroki zakres zaburzeń interpersonalnych i społecznych.
- Współistniejąca depresja i lęk.
- Współistniejące nadużywanie alkoholu i narkotyków.
Najczęstsze przyczyny powstania zaburzeń ASPD
Dokładna przyczyna ASPD nie jest znana. Pewną rolę mogą odgrywać czynniki genetyczne i środowiskowe. Na powstanie zaburzenia, statystycznie bardziej narażeni są mężczyźni, którzy:
- były maltretowane jako dziecko
- dorastał z rodzicami, którzy mieli ASPD
- dorastał z rodzicami alkoholikami
ASPD – diagnoza i podstawy do stwierdzenia zaburzenia
Diagnoza może być bardzo trudna ze względu na nakładające się cechy oraz dużą częstotliwość współistniejących schorzeń i problemów. W postawieniu diagnozy pomocna może być historia przedchorobowa. Chorego diagnozuje się pozytywnie tylko wówczas, gdy wykazuje on przynajmniej trzy z poniższych cech:
- Bezduszną obojętność na uczucia innych.
- Rażąca i uporczywą postawę nieodpowiedzialności i lekceważenia norm, zasad i obowiązków społecznych.
- Niezdolność do utrzymywania trwałych relacji, chociaż nie ma trudności z ich nawiązaniem.
- Bardzo niska tolerancja na frustrację i niski próg wyładowania agresji, w tym przemocy.
- Niezdolność do odczuwania winy lub czerpania korzyści z niekorzystnych doświadczeń, w szczególności kary.
- Wyraźna skłonność do obwiniania innych lub oferowania wiarygodnych racjonalizacji zachowania, które prowadzi podmiot do konfliktu ze społeczeństwem.